miércoles, 30 de noviembre de 2016

Toldot (Genesis 25:19-28:9)

Durante sus primeros veinte años de casados, Itzjak y Rivká no tuvieron hijos. Rezaron a D-s y El atendió sus oraciones y los bendijo dándoles mellizos. Eisav, el mayor, era un hombre de campo, un cazador. Iaakov, el menor, era un erudito que se pasaba todo el tiempo estudiando la Torá. Cada progenitor tenía su hijo favorito. Itzjak, mostraba afecto por Eisav, en tanto que Rivká, prefería a Iaakov.
Cierto día Eisav volvió a su hogar desde el campo, muy cansado, y advirtió que Iaakov estaba cocinando lentejas rojas. Eisav le dijo a Iaakov: "Dame rápido un poco de ese guiso para comer, pues estoy cansado".
Iaakov respondió: "Véndeme a cambio tus privilegios de primogénito". Iaakov sabía que hasta que Hashem eligiera a Aaron y sus descendientes para servir como la familia sacerdotal, serían los primogénitos quienes oficiarían como sacerdotes ante el Señor. Eisav no era digno de esa tarea de santidad. "¿De qué me sirven los derechos de primogenitura?", razonó Eisav. "Júramelo", dijo el precavido Iaakov, Y así fue. Iaakov le dio a Eisav pan y lentejas a cambio de los derechos de primogenitura, por los cuales éste había mostrado tan poco interés.
Para escapar de las garras del hambre Itzjak se trasladó temporalmente a Guerar. D-s se le apareció y le dijo que mantendría la promesa que le había hecho a su padre Abraham. le aseguró entonces a Izjak que tendría hijos tan numerosos como las estrellas del cielo y que sus descendientes heredarían la tierra de Canaan.
Tomando las mismas precauciones que su padre Abraham, Itzjak le dijo a la gente de Guerar que su esposa Rivka era su hermana. Avimélej, rey de Guerar, descubrió la verdad y ordenó que cualquiera que dañara a Itzjak o su esposa fuera ejecutado. Con la ayuda del Señor, Itzjak pronto se tornó muy próspero. Esto despertó la envidia de la población local y Avimelej le pidió que abandonara la región. Mientras estaba en el valle de Guerrar, Izjak cavó los viejos pozos de agua de su padre. Eventualmente se trasladó a Beer Sheva. Al poco tiempo, fue visitado por Avimelej, quien reconoció que Izjak era una persona santa favorecida por D-s, y ambos acordaron firmar un tratado de paz. Entretanto, Eisav provocó la pena de sus padres al casarse con dos mujeres hititas.
Itzjak había envejecido y perdido la vista, y sintió que había llegado el momento de bendecir a su hijo mayor. En consecuencia, pidió a Eisav que fuera al campo a cazar y que convirtiera la presa en un plato sabroso para él. Luego lo bendeciría. al oír esta conversación, Rivká vistió a Iaakov con ropas de Eisav, cubrió sus manos y su cuello con piel de cabra para que para que pareciera al tacto tan velludo como Eisav, y lo envió a ver a Itzjak y llevarle una sabrosa comida hecha con carne de cabra y pan, que ella había preparado. La voz de Iaakov despertó las sospechas de Itzjak, pero luego se tranquilizó al sentir las manos "velludas" como las de Eisav.
Itzjak, preparado para bendecir a su hijo, le pidió que se acercara. Iaakov así lo hizo y besó a su padre. Itzjak bendijo a su hijo diciendo: "D-s te dé del rocío del cielo y de las grosuras de la tierra, y abundante trigo y vino. Sírvanse pueblos y prostense delante de ti naciones....Los que te maldijeren serán malditos, y benditos los que te bendijeren".
Tan pronto como Iaakvo hubo salido, regresó Eisav y la verdad fue descubierta. Sin embargo, Itzjak no revocó su bendición a Iaakov. En lugar de ello aceptó bendecir también a Eisav y predijo que sus descendientes vivirán por la espada y servirían a los descendientes de Iaakov en la media en que éstos se comportarán correctamente. Pero si los descendientes de Iaakov se desviaran del sendero de la Torá, los de Eisav se liberarían de esta obligación.
Eisav estaba muy perturbado por la artimaña de Iaakov y planeó matarlo ni bien muriera su padre. Para evitar esto, Rivká instruyó a Iaakov a fin de que abandonara su hogar y viviera en la casa de su hermano Lavan, en Jarán. Itzjak le dio un consejo similar y expresó el deseo que de Iaakov eligiera una esposa de entre la familia de su tío. Luego lo bendijo nuevamente para que las  bendiciones de Abraham se cumpliesen en él y sus descendientes, y heredasen la tierra de Canaan.
Después que Iaakov hubo abandonado Beer Sheva, Eisav trató de complacer a sus padres casándose con una hija de Ishmael.
Lilmod ULelamed

EN GALEGO

Durante os seus primeiros vinte anos de casados, Itzjak e Rivká non tiveron fillos. Rezaron a D-s e O atendeu as súas oracións e bendíxoos dándolles mellizos. Eisav, o maior, era un home de campo, un cazador. Iaakov, o menor, era un erudito que se pasaba todo o tempo estudando a Torá. Cada proxenitor tiña o seu fillo favorito. Itzjak, mostraba afecto por Eisav, en tanto que Rivká, prefería a Iaakov.
Certo día Eisav volveu ao seu fogar desde o campo, moi canso, e advertiu que Iaakov estaba cociñando lentellas vermellas. Eisav díxolle a Iaakov: "Dáme rápido un pouco dese guiso para comer, pois estou cansado".
Iaakov respondeu: "Véndeme a cambio os teus privilexios de primoxénito". Iaakov sabía que ata que Hashem elixise a Aaron e os seus descendentes para servir como a familia sacerdotal, serían os primoxénitos quen oficiarían como sacerdotes ante o Señor. Eisav non era digno desa tarefa de santidade. "De que me serven os dereitos de primogenitura?", razoou Eisav. "Xúramo", dixo o precavido Iaakov, E así foi. Iaakov deulle a Eisav pan e lentellas a cambio dos dereitos de primogenitura, polos cales este mostrara tan pouco interese.
Para escapar das garras do fame Itzjak trasladouse temporalmente a Guerar. D-s aparecéuselle e díxolle que mantería a promesa que lle fixo ao seu pai Abraham. aseguroulle entón a Izjak que tería fillos tan numerosos como as estrelas do ceo e que os seus descendentes herdarían a terra de Canaan.
Tomando as mesmas precaucións que o seu pai Abraham, Itzjak díxolle á xente de Guerar que a súa esposa Rivka era a súa irmá. Avimélej, rei de Guerar, descubriu a verdade e ordenou que calquera que danase a Itzjak ou a súa esposa fose executado. Coa axuda do Señor, Itzjak pronto se tornou moi próspero. Isto espertou a envexa da poboación local e Avimelej pediulle que abandonase a rexión. Mentres estaba no val de Guerrar, Izjak cavou os vellos pozos de auga do seu pai. Eventualmente trasladouse a Beer Sheva. Ao pouco tempo, foi visitado por Avimelej, quen recoñeceu que Izjak era unha persoa santa favorecida por D-s, e ambos acordaron asinar un tratado de paz. Namentres, Eisav provocou a pena dos seus pais ao casar con dúas mulleres hititas.
Itzjak envellecera e perdido a vista, e sentiu que chegara o momento de bendicir ao seu fillo maior. En consecuencia, pediu a Eisav que fose ao campo a cazar e que convertese a presa nun prato saboroso para el. Logo bendiríao. ao oír esta conversación, Rivká vestiu a Iaakov con roupas de Eisav, cubriu as súas mans e o seu pescozo con pel de cabra para que para que parecese ao tacto tan velludo como Eisav, e enviouno a ver a Itzjak e levarlle unha saborosa comida feita con carne de cabra e pan, que ela preparara. A voz de Iaakov espertou as sospeitas de Itzjak, pero logo tranquilizouse ao sentir as mans "velludas" como as de Eisav.
Itzjak, preparado para bendicir ao seu fillo, pediulle que se achegase. Iaakov así o fixo e bicou ao seu pai. Itzjak bendixo ao seu fillo dicindo: "D-s déache do rocío do ceo e das grosuras da terra, e abundante trigo e viño. Sírvanse pobos e prostense diante de ti nacións....Os que che maldixeren serán malditos, e benditos os que che bendixeren".
Axiña que como Iaakvo houbo saído, regresou Eisav e a verdade foi descuberta. Con todo, Itzjak non revogou a súa bendición a Iaakov. En lugar diso aceptou bendicir tamén a Eisav e predixo que os seus descendentes vivirán pola espada e servirían aos descendentes de Iaakov na media en que estes se comportarán correctamente. Pero se os descendentes de Iaakov desviásense do carreiro da Torá, os de Eisav liberaríanse desta obrigación.
Eisav estaba moi perturbado pola artimaña de Iaakov e planeou matalo nin ben morrese o seu pai. Para evitar isto, Rivká instruíu a Iaakov a fin de que abandonase o seu fogar e vivise na casa do seu irmán Lavan, en Jarán. Itzjak deulle un consello similar e expresou o desexo que de Iaakov elixise unha esposa de entre a familia do seu tío. Logo bendíxoo novamente para que as bendicións de Abraham cumprísense nel e os seus descendentes, e herdasen a terra de Canaan.
Despois que Iaakov houbo abandonado Beer Sheva, Eisav tratou de compracer aos seus pais casándose cunha filla de Ishmael.
Lilmod ULelamed